Welke illusie koop jij?
Terwijl ik in de regen door de stad loop kom ik langs een grote boekhandel. De etalage gevuld met boeken die ik graag zou willen lezen. Alleen wanneer dan?
Het beeld dat zich aan me opdringt is dat ik, met opgetrokken knieën op de bank genesteld zit met een kop koffie voor de open haard en dat boek lees. Volledig relaxed in een opgeruimd huis en genietend van het moment. De verleiding is groot. Ik ga naar binnen. In de boekhandel is het lekker warm. In een roes pak ik het boek, reken het af en loop met een tasje en een blij gevoel naar buiten.
Helaas, de werkelijkheid is anders. Eenmaal thuisgekomen leg ik het boek op de tafel, waar het vijf dagen later nog steeds ligt. Het huis is niet opgeruimd en ik heb nog steeds geen tijd (gemaakt) om voor de open haard te gaan zitten.
Het dringt tot me door dat ik door het boek aan te schaffen eigenlijk een illusie koop. De illusie dat ik met het boek voor rust zorg, en voor warmte en tijd voor mezelf. Goede marketing. Het boek is slechts een middel, een reden om dat te gaan doen waar ik behoefte aan heb. Stilstaan. Genieten van het moment. Stoppen met rennen. Als ze bij de kassa zouden vragen: ‘Wanneer gaat u dit boek lezen?’ zouden ze een stuk minder omzet halen.
En nu bedenk ik me dat ik in de tijd dat ik dit blog schreef ook dat boek had kunnen lezen.
Life is all about priorities…
karin Belt, 
han steendijk, en 
whilehavingrum zijn in discussie 
joycesenders 
whilehavingrum 6:07 pm op december 19, 2011 Permalink |
Haha leuk geschreven! Je hebt gelijk. Ik heb zoveel boeken die ik nog moet lezen. Maarja, in plaats van nieuwe blogs te bezoeken kon ik ook dat boek lezen. Ach… 😉
han steendijk 11:13 am op december 28, 2011 Permalink |
Prima verwoord, dat “IlIusie Kopen”zelfde ervaring met het krijgen/aanschaffen van een boek.
Weet je nog tijdens het kerstdiner in Breda? We kwamen tot de uitspraak dat het hele leven een illusie is, vooral als je er “vol verwachting” tegen aan kijkt .Een mens zoekt veel middelen om de illusie – van burgerlijk tot mondiaal- een schijn van werkelijkheid te geven. Zo gaan we door in 2012. Han
karin Belt 2:02 pm op maart 7, 2012 Permalink |
Zoooo herkenbaar Joyce, hilarisch gewoon (eh, volgens mij heb ik nog een boek van jou. Ik ga er snel aan beginnen, steek de haard alvast aan ;-))